Deze Rider and Rig is voorzien van Monique Laraway van Tucsons. Ze is fietsenmaker, kunstenares en liefhebber van bikepacking. We praten over lokale woestijncampings en hoe je meer WTF op fietsen kunt krijgen. Mo geeft ons ook de primeur over haar nachtelijke paklijst in de Sonorawoestijn
Tucson, in het zuiden van Arizona, is hard op weg een winter bikepacking-mekka te worden. Er zijn veel paden. Er zijn veel onverharde wegen. Het beste is dat de uitstekende fietsinfrastructuur en fietspaden van de stad verkeersvrij zijn, waardoor het gemakkelijk is om de Sonorawoestijn binnen te komen. Monique Laraway is misschien bekend van het WTF Bikexplorers-toprapport. Met een decennium van leven met fietsen op haar naam, halen we Mo weer in en vragen haar om inzicht in bikepacking tussen de lussen rond de Lost Barrio BMX-pompbaan.
Laat ons iets over u en uw fietsgeschiedenis weten. Kom je uit Tucson en hoe lang woon je daar al?
Mijn voorliefde voor fietsen begon toen ik begon te pendelen naar de universiteit en autovrij ging in het noorden van Arizona. Dit gebeurde in 2004 nadat ik uit mijn geboorteplaats in Mesa was verhuisd. Door mijn opvoeding in de Phoenix Valley ben ik afhankelijk geworden van gemotoriseerd vervoer en ik was vastbesloten om die te doorbreken. Het was bevrijdend om lokale paden en fietspaden te verkennen en het verkeer te vermijden. De roots van mijn babyfiets waren sterk, met dumpster-duikfeesten, doe-het-zelf-sleutels en middernachtdansfeesten.
Wonen in Tucson betekende dat ik kon genieten van een grotere fiets en een meer diverse kunstgemeenschap. Dit was de belangrijkste reden waarom ik besloot hierheen te verhuizen. Nadat ik naar Tucson was verhuisd, begon ik langere afstanden in de bergen te rijden en ontwikkelde ik een sterke liefde voor de woestijn. Fietskamperen was mijn volgende natuurlijke stap. Het stal zowel mijn hart als mijn portemonnee. Ik deed vrijwilligerswerk bij een kleine fietsenstalling in Flagstaff voordat ik hierheen verhuisde en had gehoord van dit epische enorme fietscentrum, BICAS, wat een droombaan voor mij was. Na een jaar vrijwilligerswerk te hebben gedaan, werd ik aangenomen. Ik heb zoveel geleerd. Het hele jaar door rijden zonder sneeuw en slib was best leuk en houdt me op de been. In augustus vier ik mijn 10e Tucsonniversary!
Je lijkt een prachtige achtertuin te hebben. Hoe vaak ga je op bikepacking-uitstapjes?
De Sonorawoestijn is een van de meest biodiverse woestijnen ter wereld en ik heb constant ontzag voor zijn uniekheid en hardheid. Om de maand probeer ik minstens één nacht uit te gaan. Transit Cycles-winkeleigenaar Duncan heeft me een schema gegeven dat dit mogelijk maakt. Ik ben zo dankbaar. Soms heb ik mijn koffers klaar en rollen ze direct na sluitingstijd uit. Ik ben nog steeds aan het leren hoe ik kunst en werk kan balanceren. Mijn reizen zijn over het algemeen overnachtingen omdat dit het handigst en meest tijdsvriendelijk is. Wel ga ik af en toe een keer per jaar op meerdaagse tochten.
Afgelopen weekend heb ik een paar vrienden van buiten de stad ontmoet en voor de eerste keer ooit naar Chiva Falls gereden, wat ongelooflijk uitdagend en mooi was. Zo’n kostbare oase dat ik niet kan geloven dat het zo lang duurde om uit te checken! Het is zo’n traktatie om water te vinden in de woestijn!
Vertel ons meer over je werk als monteur bij Transit Cycles.
Omdat ik nog nooit iemand zoals ik in fietsenwinkels heb zien werken, had ik niet gedacht dat ik zou worden aangenomen. Het was altijd iets dat ik stiekem wilde en dacht dat ik het niet kon hebben en/of de culturen in die ruimtes voelden altijd te macho, dronken en elitair aan. Zelfs in de afgelopen twee jaar is de branche zo veranderd. Vrouwen staan meer open voor het bespreken van FTW (femme-trans women) inclusie in winkels. WTF, het is geweldig.
Toen ik twee jaar geleden de functie bij Transit Cycles aannam, liet ik een prachtige rol achter als kunstcoördinator en monteur/instructeur bij BICAS. Maar ik was klaar voor een grote verandering en om me opnieuw te concentreren op mijn eigen vaardigheden en hands-on reparatie. Het was een drastische sprong ten opzichte van wat ik gewend was bij de non-profitorganisatie, wat administratief werk, hands-off reparatie en instructie was. En low-budget (of geen budget, mensen zouden werk kunnen ruilen om onderdelen te verdienen) fietsen gescheiden met gebruikte componenten op basis van beschikbaarheid. Nu ga ik aan de slag met alle mooie fietsen en onderdelen waarvan ik alleen maar kan dromen om ze te bezitten en te coördineren. De winkel is erg woon-werkverkeer en gericht op reizen, dus als je spullen wilt vervoeren, bieden wij de tassen/rekken/uitrusting om dat te doen, maar we werken aan een beetje van alles. De winkel wordt ook gebruikt als een hub voor maandelijkse ritten, campouts, gear swaps en gastgesprekken. Eind deze maand viert de winkel zijn vijfde verjaardag. Hoera!
Wat betreft fietsen, wat trok je naar de Soma Wolverine? Heb je nog andere bikepacking-gerelateerde spullen in je stal?
Ik zal nooit het platte zwart, de metalen letters of de compatibiliteit met riemaandrijving gebruiken. My Wolfy heeft banden van 27,5 x 5 cm, schijfremmen en is oorspronkelijk zonder rack gemonteerd. Het heeft een tassteun aan de voorkant nodig om mijn Fabios Chest te bevestigen. Als tijdelijke oplossing leen ik Colins Zeitgeist van mijn partner. Omdat ik ermee aan het mountainbiken ben, zal ik op een gegeven moment ook dropper-posts toevoegen.
Mijn laatste fiets was een neongroen (ook bekend als ziekenhuisschuim) Surly Cross Check waarmee ik vijf jaar heb gependeld / getourd. Daarna was ik toe aan iets nieuws met bredere banden en schijfremmen. Colin en ik hebben bijpassende 27,5+ Surly Ogres gebouwd, zodat we in afgelegen gebieden één reservewiel mee kunnen nemen. Die zijn een paar jaar geleden aangelegd voor de Idaho Hot Springs-route, die we helaas niet hebben kunnen afmaken vanwege tijd, moeilijkheden, bosbranden en gebroken botten, maar dat is hier noch daar. We komen terug. Is ook niet alles een bikepacking-fiets als je hem inpakt en ergens fietst?
Wil je iets kwijt met betrekking tot je fietsafstelling? Wat zijn je favoriete spullen, tassen of andere accessoires?
Omdat ik dol ben op al mijn tassen, moet ik tassen hebben die mijn bagage kunnen bevatten. Laten we zeggen dat de lichtmontage die @rustypedal voor mij heeft gemaakt voor mijn WTF Bikexplorer Summit-reis afgelopen zomer iets is dat ik graag zou willen hebben. Ik heb onlangs een dynamo-hub gekregen, dus ik zal ooit een licht toevoegen. Ik was een beetje geobsedeerd door de versnelling, iets wat ik nog nooit had gedaan bij mijn vorige 3x-setups. Het was al moeilijk genoeg om 2×10 te gaan met merkspecifieke componenten. Maar ik wilde dat mijn klimuitrusting een beetje gemakkelijker zou zijn dan mijn vorige fiets, omdat ik meer technische beklimmingen en shreds doe. Ik heb een paar cranks geprobeerd voordat ik bij de huidige Velo Orange Grand Cru bleef, omdat de Q-factor smal was voor mijn lichaamsbouw en ik het gevoel heb dat ik efficiënter kan zijn tijdens het rijden. Om mijn derailleur te laten werken met de large range cassette is er een Wolf Tooth Goat Link toegevoegd.
De spaakkaart is ontworpen door Brenda, mijn vriendin, om geld in te zamelen voor The Florence Project, een lokale non-profitorganisatie die juridische en sociale diensten verleent aan gedetineerde immigranten. Deze stukjes leer die aan de uiteinden van het stuurlint waren vastgemaakt, lagen jarenlang in een la. Ze zijn uiteindelijk in deze build terechtgekomen. Ik voel me erg mooi met de roze balhoofdbout. Hoewel de zwarte kabelstoppers in de onderbuis moeilijk te vinden zijn, vind ik dat ze een complete look aan mijn fiets geven. De patches/pinnen van de stuurtas waren mijn cadeaus. Ze vertegenwoordigen de feministische punknerd in mij. Het is vrij gemakkelijk te gebruiken en ik heb het gevoel dat ik een fiets heb waar ik de hele dag op kan rijden. Comfort is belangrijker dan mode.
Wat denk je dat we als gemeenschap kunnen doen om meer vrouwen aan te moedigen de wereld op twee wielen te verkennen, zowel dichtbij als veraf?
Er is zo veel. Er is zoveel genezing dat onze samenleving nodig heeft om vooruit te komen en ik denk dat er in ieder van ons een klein monster zit dat we moeten afleren. Blootstelling en inclusie zijn alles. Wie helpen we op te tillen en op de voorgrond te plaatsen? Erken en steunen we de mensen die we willen opnemen? Dat betekent luisteren, bronnen delen, oogcontact geven en het extra werk doen om ervoor te zorgen dat mensen zich veilig, comfortabel en gehoord voelen. Gebruik niet-geslachtsspecifieke taal totdat je iemands voornaamwoord kent en bereid bent om te luisteren, te leren en te groeien. U kunt contact maken met mensen uit alle lagen van de bevolking, inclusief verschillende culturen, buurten en organisaties. We hebben allemaal iets te bieden of te winnen. Mensen toegang geven tot tools en de vaardigheden en middelen om te leren iets te repareren, is zo krachtig. Het kan het verschil zijn tussen de motivatie om over de hele wereld te fietsen en zelfgenoegzaamheid om de rest van je leven dezelfde route te rijden. Eerlijk gezegd hebben de meeste vrouwen en mensen uit minderheden die ik ken niet hetzelfde geld en dezelfde middelen, dus beurzen en sponsoring zijn in dat opzicht geweldig, vooral voor projecten die deze gemeenschappen ondersteunen. Zonder de QBP-beurs had ik het UBI niet kunnen betalen. Kijk naar mij nu, allemaal op de interwebs,.
Blootstelling en inclusie zijn alles. Wie zetten we op de voorgrond en verheffen we ons? Ondersteunen we de mensen die we willen opnemen en geven we ze erkenning? Dat betekent luisteren, bronnen delen, oogcontact geven en het extra werk doen om ervoor te zorgen dat mensen zich veilig, comfortabel en gehoord voelen.
Er zijn veel geweldige organisaties en projecten in de VS die Femme Trans en Women aanmoedigen om te rijden en te sleutelen, van wekelijkse workshops tot maandelijkse ritten en jaarlijkse toppen tot maandelijkse ritten en dagelijkse ritten. We boden bij BICAS elke week ruimte aan WTF-geïdentificeerde mensen om te leren hoe ze op hun fiets moesten sleutelen. Greaserag doet het al jaren, net als veel gemeenschapsfietscentra. Vorig jaar vond de eerste WTF Bikexplorers Summit plaats. Het was een week van skillshare-workshops, gezamenlijke maaltijden en een gemeenschappelijke fietscamping. Meer dan honderd mensen uit de hele VS waren aanwezig en iedereen vertrok met nieuwe vrienden en inspiratie om het momentum in hun gemeenschappen te laten groeien.
Je leven wordt verrijkt door kunst. Waar kunnen we meer vinden over jouw creativiteit?
Toen ik 14 was, begon ik te tekenen en wist ik dat dit iets was wat ik wilde. Het is altijd een middel geweest voor emotionele genezing en het verkennen van mijn passies in 2D. Mijn werk ligt de laatste tijd stil, maar is meestal geïnspireerd door fietsen en woestijnplanten. Tekenen en schilderen brengen mijn kleurrijke kant naar voren, die schuilgaat achter mijn donkere kleding en norse persoonlijkheid. Meestal heb ik wat prints beschikbaar in de fietsenwinkel en kleine kunst en sieraden op mijn Etsy-site. Mijn Instagram is de beste plek om te zien wat er nieuw is in mijn kunst- en fietswereld, dus houd ons in de gaten voor wat aankomend werk!
MOS KORTE BEREIK WOESTIJNPAKKET
STUUR
Eten/keuken Extra warme kledinglagen (jas, handschoenen).
Hygiëne + olie/zalven voor pijn, brandwonden en schaafwonden
EHBO-doos
Zijzakken (voedsel).
STAMZAK
Snacks/elektrolyten/extra water
Bandana/booger Rag (om mijn nek gewikkeld om me te beschermen tegen de zon, kou en stof weg te houden als ik achter mensen rijd)
Telefon
Gevonden schatten
FRAME ZAKKEN ()
Gereedschap (pomp, multitool, patchkit, hendel, binnenband, bandenpluggen, ventielverwijderaar, 57 gram Stans, reservekabel & bouten)
Tentstokken
ZADELTAS
Slaapsysteem: Opblaasbaar kussen, mat, tas, warme sjaal, warme muts, sokken
Kleding zit meestal samengeperst in mijn slaapzak en compressiezak.
Tent + Tyvek grondzeil
Zijvakken (TP/schoppen, snacks)
FANNY PAKKET
Brillenglazen op sterkte doekje
Chapstick
Snacks
Accupack
Voor de Chiva Falls-trip (hierboven afgebeeld), reed ik met twee liter water en we deelden een zwaartekrachtwaterfilter met zes mensen, omdat er onderweg genoeg was om te filteren. Mijn MSR-minipomp is altijd bij me en ik heb in april zeven liter gesleept op de Black Canyon Trail (32 C). Ik heb er een gewoonte van gemaakt om wat extra water mee te nemen, omdat het handig is als er een blessure is die moet worden weggespoeld, of als er onvoorziene omstandigheden zijn zoals een mechanisch defect en de rit langer duurt. Je moet wat H2O hebben.
Het meeste van mijn eten zit in gehydrateerde zakjes. Dit maakt het licht en klein om in te pakken en eetbaar zonder te koken als ik de kachel en brandstof wil dumpen. Zelfgemaakte PB&J-broodjes zijn vaak inbegrepen. Cherry Tomaten, avocado’s, sinaasappels, appels. Geen koken, geen probleem.
Je kunt het rechtstreeks uit het zakje eten of het in een pan boven een vlam verwarmen. Dit gezegd zijnde, Arizona is zeer brandbaar met al zijn grassen, struikgewas en droge perioden, dus afzien van een vuur is vaak de beste optie, vooral als het al warm is. Hoewel ik van een goed vuur houd, hecht ik meer waarde aan de woestijn dan aan enig comfort.
Dit terrein is netelig en scherp, wat een negatief effect kan hebben op ultralichte uitrusting. Soepele levensbanden maken geen kans; stevige buitenband en tubeless gaan helpt! In de Sonorawoestijn hebben we mesquitebomen met doornen van 15 cm die dwars door je band snijden. Niemand wil te maken krijgen met kit en vuil in de zon, dus doe jezelf goed en koop er een met sterke zijwanden. Ik heb mijn opblaasbare mat veel moeten patchen, dus het inspecteren van de grond onder mijn tent is nu een onderdeel van mijn proces. Het kan overdag heet worden en ’s nachts koud. Een Tyvek waterdichte bodembedekker houdt vocht buiten.
In de zomer kan het er erg warm worden! Waar rijd je?
Zoals zo heet. Zo heet dat alle overwinteraars verdampen en het asfalt letterlijk smelt. Het kan 49 ° C (49 ° C) bereiken en blijft de hele zomer tussen 90 en 100 (32 tot 38 ° C). Slim omgaan met water, zonnebrandcrème en tijd buitenshuis doorbrengen is vooral belangrijk tijdens dat deel van het jaar. Ik rijd veel ’s nachts, hoewel ritten in de vroege ochtend ook geweldig zijn als je de vroege dageraad aankan. Het wordt erg stil en intiem omdat alle lokale bewoners in de zomer vertrekken. Alleen de die-hards blijven; het is een kostbare bemanning.
Overal waar u bezoekers van Tucson zou aanraden om te bezoeken? Lievelingseten? Galerijen? paden?
Deze must-see plekken in Tucson zijn het Arizona-Sonora Desert Museum en Saguaro East/West. Sabino Canyon is ook een bezoek waard. Lemmon (eigenlijk alle nabijgelegen bergketens). BICAS (een van de oudste fietscoöperaties & opleidingscentra & mijn oude stamppot, repareer je fiets en krijg gebruikte onderdelen, wekelijks WTF Night). De Grazia Gallery, Steinfeld Warehouse en Citizens Artist Warehouse zijn enkele van de kunstgalerijen. De Universiteit van Arizona heeft ook het Fotografiemuseum. 5 Points Market & Restaurant welkom Diner en Cafe Poca Cosa zijn mijn favoriete plekken om te eten. Aanbevolen routes zijn onder meer 50 Year, Arizona Trail, Sweetwater en Star Pass.
